Tartışmak, kavga etmek çiftlerin "ben iyi bir ilişki istiyorum" demesinin (diyememesinin) bir yoludur. Bazı kavgalar sadece kişileri bir arada tutabilme adına yapılır. iletişimin tek yoluymuş gibi görünür. Kavga edilmezse, tartışma olmazsa kendini ifade edemeyecekmiş gibi hisseder kişi.
🦋Her iki tarafın da ihtiyaçları ve özlemleri vardır. Dile getirmenin bir yolunu bulana kadar sesler yükselir, agresyon artar. Ufacık şeyler kocaman olur. Sonradan kavgaya dönüp bakıldığında "aslında çok saçma biliyorum" denir, konu küçümsenir ve üstü örtülür... ve sonraki gün yine ve belki daha daha minik bir konuda tansiyon yine yükselir... ve böyle sürüp gider, ilişki yıpranır, kişiler birbirinden uzaklaşır. Halbuki bütün kavgalar yakınlık kurmak içindir; ama uzaklaşılır...
🦋Çiftin en önemli ihtiyacı yakınlıktır. Kişi anlaşılmış hissederse ve anlayabilirse yakınlık kurabilir. Kavgaların derinliğine bakılabilse görülecektir ki asıl dile gelmek istenen "benimle ol, sevildiğimi hissettir, bana değerli hissettir, beni onayla..."
🦋 Sevilmek, değerli hissetmek, onaylanmak ve kabul görmek her küçük çocuğun ebeveyninden beklediği temel ihtiyaçlardır aynı zamanda.
🦋Kişi partneriyle yeniden bir bağ-lanma oluşturur. Bu bağlanma, ebeveynlerinin izini taşıyordur. Yeniden ve yeni şekilde bağ kurabilmek için çocukluktan bu yana kişide izleri kalan bağlanma ihtiyaçlarını anlamak ve yeniden yapılandırmak gerekebilir. Bu yapılanma sürecinde kişiler birbirlerinin ihtiyaçlarını duymayı ve kendi ihtiyaçlarını görünür kılmayı öğrenirler.
🦋Bunun için de bir çift terapisti ile işbirliği yaparlar.