Birbirini sevdiğini söyleyen onca çift nasıl olur da birbirini incitecek sözler sarf eder? İnsan bile bile sevdiğini neden yaralar?
Tartışmak, fikir ayrılıkları oluştuğunda uzlaşmak ve konu hakkında bir yol belirlemek adına zaman zaman gereklidir. Tartışmanın boyutu ve içeriği, fikirlerin ifade buluş biçimi, kullanılan beden dili, seçilen sözcükler tartışan iki insanın hedefinden şaşmasına ve bambaşka meselelerle boğuşur hale gelmelerine neden olabiliyor.
Amaç kahvaltıda ne yiyeceğinize karar vermekken bir anda" sen çok bencilsin, beni dinlemiyorsun... " lara dönüşebiliyor. Hedef "yumurta rafadan mı olsun?" sorusu kadar basit olsa da..
Kendini ifade etme biçimi olarak yaralamak, kişinin kendi iç dünyasına ait birtakım incinmişliklere işaret ediyor olabilir.
Duyulmadığına, görülmediğine, değersiz olduğuna, sevilmediğine, yetersiz olduğuna, küçümsendiğine, engellendiğine, dair inanışları olan kişi partnerinden kendini korumak için saldırıya geçiyor olabilir yani yaralanmamak için yaralıyor olabilir.
Halbuki kırılgan yanını en kolay eşine açabiliyor olmalı insan.
Meseleye eşlerden birinin kötü veya iyi niyetiyle bakmamakta fayda vardır; çünkü her iki insanında iç dünyasında basılan düğmeler olabilir, kişi sözcük ve hareketlerinin hangi ihtiyaca, hangi yaraya dokunduğunu anlayamayabilir. Benzer konularda hep aynı tartışmanın yaşanıyor olması çoğu zaman bundan kaynaklanır.
Bir savunma olarak saldırmak tekrar saldırganlığı doğuruyor sonra tekrar sonra tekrar... karşılıklı hasar yaratıyor ve yaraları derinleştiriyor. Konunun özünden kaçmaksa işe yaramıyor.
Konunun özü dediğimiz şey en temel anlamıyla kişisel İHTİYAÇLAR dır. Sevilme, takdir edilme, yakınlık, güven, kabul... İhtiyaç dile getirilmediğinde, duyulmadığında, görülmediğinde ilişkisel açlık başlar. Doymak için de yüksek sesle talepkar olmaya başlar insan. Ses ne kadar yükselirse (ya da susarak uzaklaşma ne kadar artarsa) içerideki yara o kadar derinleşir.
Susmak da bazen bir saldırı biçimidir ve çok kırıcı olabilir, öfkeyi arttırabilir.
Unutulmamalıdır ki iki kocaman bedenin ve iki koskocaman iç dünyanın birleşimiyle eş oluyorsunuz birbirinize.
Çift olmak birbirine merhem olmayı gerektirir ve evlenmek ömür boyu birbirine merhem olmaya söz vermektir bana göre. Biriyle beraberseniz onun ruhuyla da iç dünyasıyla da berabersiniz demektir. Sevdiğiniz insanın içini görmek-ihtiyaçlarını anlamak- hem onu iyileştirecek hem ilişkiyi besleyecektir.
İçinizi görebilen, ruhunuza dokunabilen ve her daim merhem olabilen sevdikleriniz olması dileğiyle.